In tegenstelling tot de teams die wij beschrijven in ons eerdere blog over krachtige teams, waren de meeste teams die wij begeleiden voor Corona al aan het watertrappelen.

Het is een verademing voor teams als die vorm van overleven voorbij is en als weer kan worden overgegaan tot schoolslag. De regie over de beweging weer in eigen hand. Wij noemen dit ‘sturen op de eigen energie’. Als verantwoordelijkheid en als kans.

En wat deed Corona? Aanvankelijk was het wellicht heerlijk om thuis te mogen werken. Je krijgt vertrouwen, zij het uit nood geboren en je hebt een andere bewegingsvrijheid. Sterker nog, er zijn teamleden die zich bevrijd voelden uit de wurggreep van bestaande onveilige gedragspatronen in het team. Vergaderen was ook een uitkomst. Lekker kort en strak via een beeldscherm, de collega die je op de werkvloer niet kon luchten afgeplakt met ducktape. Je kan zelfs het geluid wegdrukken als die specifieke collega aan het woord is! Hoera! Energie

Toch resulteerden onze energiemetingen al spoedig in een minder hoopgevend beeld. Het gemis aan sociaal contact, vereenzaming, afname van een gevoel van teamgeest. “We hadden al geen team maar we hebben nu helemáál geen team meer!” was een gevleugelde uitspraak van een teamlid. Onzekerheid, gemis aan duidelijkheid, onrust, emotioneel gedrag, onderlinge ontoegankelijkheid, geen werkplezier, wegvloeiende veerkracht, een gemis aan open communicatie en een snel toenemende mate van stress zijn kernwoorden uit onze meting die op meerdere organisatieonderwerpen de boventoon voerden. Het is niet voor niets dat de actuele onderzoeken onder de beroepsbevolking aantonen dat “we massaal op omvallen staan door de Coronacrisis”, dat gesproken wordt over een emotionele pandemie na de virologische tweede golf. 

In de vijf zorgteams die wij dit jaar begeleiden in ons programma Energy Fits groeide gaandeweg 2020 een overmatige vraag naar individuele coaching. Door al coachend te zorgen dat individuele medewerkers zichzelf weer in hun kracht zetten door middel van reflectie en bewustwording, nam de zelfregie in de teams toe. Teamgeest nam toe, sfeer groeide, de kwalitatieve aandacht voor de geleverde zorg groeide doordat teamleden mondjesmaat leerden zichzelf op één te stellen. Want hoe kan je er 100% voor een ander zijn als je jezelf versloft? Teamleden kregen stress weer onder controle, ook doordat de veerkracht terugkwam.

Een van de cijfers maakt duidelijk dat “56% van de werkenden binnen nul tot zes maanden zal uitvallen als ze nu geen ondersteuning krijgen”. In 2019 was dit 17%. Dus het is voor organisaties en bedrijven van overlevingsbelang om ondersteuning te bieden. De ondersteuningsinitiatieven die wij nu zien, zijn voor het overgrote deel inhoudelijke en praktische oplossingen. Goed bedoeld, maar verkeerd gekozen. Of in ieder geval niet compleet. Mentaal omvallen vraagt om mentale ondersteuning. Daar kan geen Microsoft Teams, Zoom of laptop van de zaak tegenop. Onze tip: biedt (ook) een vorm van ondersteuning die de verantwoordelijkheid bij de werknemer laat om zich de touwtjes in handen te geven over het eigen werk, functioneren en leven door middel van reflectie en de daardoor ontstane bewustwording. Het hoofdkenmerk van een (team)burn-out is een overmatig tekort aan energie. Maak energie tot speerpunt nummer 1! Energie voorkomt namelijk dat jouw medewerkers kopje onder gaan. Gun jij dat jezelf, je medewerkers en je klant?